Rehabilitacja i ćwiczenia w chorobie Parkinsona

Choroba Parkinsona jest poważną, postępującą chorobą, która wpływa na komórki nerwowe w mózgu. Jest to poważna i postępująca choroba, która wpływa na komórki neuronalne w mózgu. Towarzyszą jej również zaburzenia psychiczne, w których dochodzi do obniżenia sprawności umysłowej i depresji.

Głównymi objawami klinicznymi choroby Parkinsona są:

  • Spowolnienie wszystkich ruchów;
  • Upośledzenie drobnych ruchów rąk i nóg;
  • Sztywność mięśni;
  • Upośledzenie szybkich ruchów naprzemiennych małych stawów kończyn;
  • Drżenie rąk i nóg (nasilające się w spoczynku);
  • Sztywność;
  • Zaburzona stabilność przy zmianach pozycji tułowia i postawy;
  • Skrócenie długości kroku i truchtanie podczas chodzenia, brak ruchu stawów w ramionach podczas chodzenia.

U pacjentów często występuje niedociśnienie ortostatyczne (przy nagłym wstawaniu lub długotrwałym staniu) – niezdolność do utrzymania ciśnienia krwi w pozycji pionowej. Mogą wystąpić osłabienie, zawroty głowy, ból z tyłu głowy, mroczki przed oczami, omdlenia i zasłabnięcia oraz upadki. Może być spowodowana działaniem ubocznym leków przeciwparkinsonowskich, nadmierną terapią hipotensyjną, odwodnieniem i nadmiernym wysiłkiem fizycznym.

Depresja, zaburzenia snu, osłabienie węchu mogą poprzedzać wystąpienie objawów ruchowych. Zwykle na początku pojawia się drżenie, sztywność, bóle i napięcie mięśni oraz nieporadność w jednej z kończyn. Z czasem objawy stają się obustronne.

Senność w ciągu dnia, zaburzenia autonomiczne (zaburzenia oddawania moczu i zaparcia) rozwijają się głównie w zaawansowanych stadiach choroby.

Ćwiczenia w chorobie parkinsona na mięśnie twarzy

Ćwiczenia w chorobie parkinsona powinny być wykonywane przed lustrem. Cel: zwiększenie ilości ruchu mięśni twarzy i poprawa mimiki.

Spróbuj wyrazić różne emocje: radość, zaskoczenie, złość, itp. Ściśnij wargi, następnie rozsuń je szeroko, tak aby kąciki ust były jak najdalej od siebie, wypowiedz z napięciem słowo „ser”. Przytrzymaj każdy ruch przez kilka sekund. Podnoś i opuszczaj brwi, marszcz brwi tak mocno, jak tylko potrafisz; podnieś brwi i otwórz oczy, wyrażając ogromne zaskoczenie. Wysuń język i powoli przesuwaj jego czubek z jednego kącika ust do drugiego.

Przeczytaj również:  Parkinson w młodym wieku

Kilka dodatkowych wskazówek, które pomogą Ci pokonać trudności w codziennym poruszaniu się Chodzenie Zdrowy człowiek nie zastanawia się nad tym, jak chodzi. Osoba z chorobą Parkinsona ma trudności z chodzeniem z powodu sztywności i powolności ruchów.

Podczas spaceru nie zapominaj o trudnościach, jakie możesz napotkać na wyboistej drodze. Bądź czujny. Zwróć uwagę na wszelkie wyboje lub inne niewygodne elementy drogi, po której się poruszasz.

Jest to szczególnie ważne, jeśli niesiesz zakupy do domu – możesz upaść, zranić się i uszkodzić to, co niesiesz. Podczas terapii ruchowej należy poświęcić odpowiednią uwagę i czas na ćwiczenie chodzenia.

Dlaczego potrzebne są zajęcia z fizykoterapii?

Fizykoterapia jest bardzo ważną częścią leczenia. Ćwiczenia poprawiają funkcjonowanie układu sercowo-naczyniowego, oddechowego, ruchowego i pokarmowego.

Fizykoterapia nie powinna ograniczać, ale zwiększać aktywność fizyczną. Ćwiczenia powinny być codzienne i przynosić przyjemne zmęczenie, uczucie energii, angażować wszystkie grupy mięśni i ruchy wszystkich stawów. Ćwiczenia te lepiej wykonywać w środowisku rytmicznym (melodia, liczenie itp.). Gdy wykonujemy ćwiczenia terapeutyczne, które wyprowadzają kończynę ze stanu spoczynku, drżenie zmniejsza się.

Jak działa terapia ruchowa w chorobie Parkinsona?

Leczenie fizykoterapeutyczne jest bardzo zróżnicowane i wieloaspektowe. Bardzo ważne ćwiczenie wykonywane jest z instruktorem:

  • do głębokiego oddychania;
  • poprawa postawy ciała;
  • dla tułowia;
  • dla mięśni szyi i ramion;
  • mięśnie obręczy barkowej i kończyn górnych;
  • mięśnie przepony miednicy;
  • kończyny dolne;
  • mięśnie twarzy itp.

Zajęcia odbywają się w specjalnie wyposażonej sali lub na platformie stabilizacyjnej. Instruktor nadzoruje przebieg treningu i dozuje obciążenie.

Dobrym miejscem na odbycie terapii ruchowej jest basen ogrodowy. Można wykonywać w nim różne ćwiczenia i poprawić kondycję ruchową. Więcej informacji o basenie ogrodowym w serwisie: https://magazynremont.pl/basen-ogrodowy

W wyniku ćwiczeń zwiększa się zakres ruchu stawów pacjenta, zmniejsza się ból mięśni, przywracana jest prawidłowa postawa i równowaga, poprawia się mechanizm chodzenia, a w rezultacie poprawia się jakość życia.

Dodaj komentarz