Choroba Parkinsona u psów

Z dumą prezentujemy treść, która powstała w kooperacji z twojaapteka.com.pl

Choroba Parkinsona u psów.

Choroba Parkinsona nie dotyka jedynie ludzi – cierpią na nią również ich najlepsi przyjaciele – psy. Choroba ta utrudnia psom codzienne funkcjonowanie. Prowadzi do drżenia, problemów z utrzymaniem równowagi oraz tendencji do upadania. Uważa się, że w przypadku psów jest ona genetyczna, a sposobem na jej uniknięcie jest selektywna hodowla psów.

Czym jest choroba Parkinsona?

Choroba Parkinsona, dawniej znana jako drżączka poraźna, pierwszy raz została opisana przez brytyjskiego lekarza Jamesa Parkinsona w An Essay on the Shaking Palsy. Jest to przewlekła choroba, atakująca układ nerwowy. Powoduje ona postępującą niesprawność, która znacznie pogarsza jakość życia chorego. Jednak nie dotyka ona jedynie ludzi, ponieważ choroba Parkinsona została wykryta również u psów.

Choroba Parkinsona – objawy.

Choroba Parkinsona u psów objawia się bardzo podobnie, jak u ludzi. Z powodu pogarszającego się stanu ośrodkowego układu nerwowego, pies chory na Parkinsona doświadcza wstrząsów – drżenia, występującego w stanie spoczynku. Do klasycznych objawów należy również niestabilność postawy – pies ma problem z utrzymaniem równowagi, a w konsekwencji dużo trudniej jest mu się poruszać. Z uwagi na niestabilność postawy, znacząco wzrasta tendencja do upadania. Wraz z tymi objawami pojawia się również sztywność mięśniowa (plastyczne zwiększenie napięcia mięśniowego).

W jakim wieku choroba Parkinsona atakuje najczęściej?

Psy oraz ludzie różnią się pod względem wieku, w którym pojawia się u nich ta choroba. U ludzi bowiem pojawia się głównie w starszym wieku (najczęściej od 40 do 60 lat). Psy natomiast choroby Parkinsona doświadczają już od najmłodszych lat. Ponadto u psów chorobę Parkinsona uważa się za dziedziczną.

Przyczyny choroby Parkinsona u psów.

Choroba Parkinsona u psów, nie została jeszcze dokładnie zbadana. Powszechnie uważa się, że przyczyną jej występowania jest genetyka – pies dziedziczy po rodzicach utratę neuronów, spowodowaną przez odkładanie się w nich patologicznego białka – α – synukleiny.

Rasy psów bardziej podatnych na chorobę Parkinsona.

Do psów, które charakteryzują się większą tendencją do zachorowania na tę chorobę układu nerwowego, jaką jest choroba Parkinsona, zalicza się doberman oraz buldog francuski.

Jak rozpoznać chorobę Parkinsona u psa oraz jak postępować, w przypadku jej rozpoznania?

Rozpoznanie choroby we wczesnym etapie jest trudne, a im wcześniej się ją wykryje, tym lepiej. Dlatego należy obserwować zwierzaka. W momencie zauważenia pierwszych objawów choroby Parkinsona u psa należy zgłosić się do weterynarza. Do objawów, które najłatwiej jest zauważyć należy drżenie psa oraz problem z utrzymaniem równowagi.

Leczenie choroby Parkinsona u psów.

Choroba Parkinsona u psów jest dużo bardziej tajemnicza, niż w przypadku ludzi. Bowiem ilość badań, przeprowadzonych na ten temat jest znacznie mniejsza. Jednak wiadomo, że pomocne jest wprowadzenie leczenia farmakologicznego, a dokładniej – leków dopaminergicznych. Pozwala to na uzyskanie poprawy (która zależy od danego psa – u niektórych jest ona znaczna, u innych mniej) określanej mianem miesiąca miodowego. Po tym okresie odpowiedź na lek się pogarsza i konieczna jest optymalizacja dawki. Kiedy leczenie farmakologiczne nie przynosi poprawy, można zastosować leczenie operacyjne, polegające na założeniu elektrod do wybranych struktur mózgu. Jest to jednak zabieg zarezerwowany dla ludzi i dotychczas nie został wykonany u psa, cierpiącego na chorobę Parkinsona

 Podsumowanie

Choroba Parkinsona mimo, że nie jest bezpośrednią przyczyną zgonu, jest chorobą bardzo poważną. Bowiem z biegiem czasu, układ nerwowy jest coraz bardziej atakowany, a pies chory na Parkinsona doświadcza coraz intensywniejszych objawów – wstrząsów, sztywności mięśni, częstych upadków, problemów z równowagą oraz poruszaniem się. Są to objawy, które znacznie utrudniają psu codzienne życie oraz zabawę, dlatego znacznie pogarszają jakość jego życia. Choroby Parkinsona dotychczas nie udało się wyleczyć całkowicie. Jest więc nieuleczalną oraz ciągle postępującą chorobą.

Artykuł konsultowany z ekspertami portalu Zwierzaki.pl:
Redaktor Adam Nawrocki
Redaktorka Ewa Malinowska